Suzan R. Hofstede Yayınları

  Başlığı okudunuz sanırım. Evet, yanlış duymadınız! Dünya çapında ünlü, olağanüstü bir yeteneği olan, piyanist Fazıl Say ile aynı sahneye çıktım. Bu benim için çok ilginç bir deneyim oldu. Aynı liseden mezun olduğum kişinin kariyerini görünce heyecanlandım açıkçası. Hayallerimi hep yüksek tutmam gerektiğini gördüm. Konser 29 Ekim 2021 tarihinde oldu. Lisemizin konferanslar ve konserler için yaptırdığı ek binanın açılışını yapacaktık bu özel günde. Bu nedenle Serenad Bağcan’ı ve kendi mezunlarından Fazıl Say’ı davet etmişlerdi. Bizler ise okulun Çok Sesli Korosundan seçilen yirmi lise öğrencisiydik. On birinci sınıfa gidiyordum. Haftalarca prova yaptık bu konser için. Konser sırasında detone olmamak ve şarkıların sözlerini karıştırmamak için sıkı bir çalışma yapmıştık. Konser akşam 20.00’de olacaktı. Öğlen saatlerinde Fazıl Say ve Serenad Bağcan ile tanışma ve kısa bir prova yapma imkânını elde ettik. Söyleyeceğimiz birkaç parçayı hızlıca çalı...

    Doğan Cüceloğlu’nun “Var Mısın?" adlı eserini bir buçuk sene önce okumuştum ve çok beğenmiştim. Kitabı o zaman okuduğumda üniversite sınavına hazırlık sürecinde bana yardımcı olmuştu. Kafamda meslek seçimi ve üniversite seçimi gibi şeyleri planlamıştım ancak detayları planlamamda destek olmuştu. Kitabı şimdi de üniversiteye giden bir genç gözüyle okudum ve o anda fark etmediğim başka anlamlar gözüme çarptı. Düşüncelerimi sizlerle de paylaşmayı çok isterim. “Şimdi ve burada, bir başkasının kriterlerine göre var olmaya çabalayan bir insan mısın; yoksa kendi bilincinle oluşturduğun ölçütlere göre seçimlerini yapıp eyleme geçen biri misin?” [1] Kitabın ilk sayfalarından itibaren sık sık hayallere daldım. Kendimi sorguladım. Şu anki konumumu, hayattaki duruşumu sorguladım. Başka insanların kriterlerine göre yaşamak imkânsız. Herkesi aynı anda memnun etmek mümkün değil.   İnsanlar sürekli yorum yaparlar. Sizin kişiliğiniz hakkında, duruşunuz hakkında, başarınız h...

  Klasik müzik konserine hiç gittiniz mi? Ben ilk kez gittim. Çocukluk hayalimdi bir klasik müzik konserine gitmek. Elbette internetten konserler izlemiştim öncesinde. Ancak ön sıralarda oturup, canlı bir şekilde izleme fırsatım hiç olmamıştı. Çalınan eserleri dinlerken kendimi melodinin tatlı ritmine kaptırdım. Sanki orkestra ekibine eşlik ediyormuşum gibi hissettim. Konseri izlerken içimdeki çocuk ortaya çıkıverdi. Bu his tüm benliğimi sardı. Belki de hayalimdeki konseri izleme şansım olduğu için böylesine mutlu ve kuş kadar hafif hissediyordum. “Kelimeler âdeta kifayetsiz kalıyor.” Canım Orhan Veli Kanık... Peki bu neden benim çocukluk hayalimdi, ona gelelim. Sonrasında konseri anlatmaya devam edeceğim. Piyano çalmayı kendimi bildim bileli çok severim. On yıldır hobi amaçlı çalıyorum. Kendimi geliştirmek adına İngiltere merkezli düzenlenen piyano pratiği ve müzik teorisi sınavlarına hazırlanıyorum. Sekiz seviyeden oluşan sınavın ilk beş tanesini başarıyla tamamladım. Ünive...