YAZMA ORTAMI

 

·

Yazma ortamının nasıl yaratıldığı veya nasıl olması gerektiği hakkında okurlar sıklıkla düşünür. Özellikle de bolca kitap okuduktan sonra, kendileri de bilgisayarın veya kalemle kâğıdın başına geçtikten sonra bunu sorgulamaya başlarlar.  

Sizlere bir sır vereyim: Yazmak için herhangi bir “yazma ortamına” ihtiyacınız yok! Evet, yanlış duymadınız. Elbette yazı yazabilmek adına belli bir zaman ve mekânda bulunmanız gerekiyor ancak herhangi bir ortam “yazarlığınıza yazarlık” katmıyor. Yazma becerisi insanın aklı ve duygularının karışımıyla ortaya çıkan bir olgudur, çevrenizde gördüğünüz çiçek böcek veya eşsiz bir Boğaz manzarası değil. Şiir yazarken bu tarz bir ortama belki ihtiyaç duyuluyor olabilir, şair olmadığımdan bu alan hakkında herhangi bir yorum yapamam ama düzyazı yazarken kesinlikle masada duran karamel kokulu mumlara, romantik güllere ve havanıza hava katacak bir beyaz şaraba ihtiyacınız yok.

Yazı yazmayı seven ve kafa dağıtmak için yazılar yazan her kişinin benim gibi düşüneceğine eminim. Gerekirse balık istifi bir serviste veya otobüste, öğrencilerin bağırış çağırış seslerinin kulaklarınızda çınladığı okulda, sıcacık pijamalarınız ve leziz mi leziz sütlü kahvenizle yatakta veya kafanızı dinlemeye gittiğiniz bir plajda yazı yazabilirsiniz. Yazdığınız ortam her ne olursa olsun kafanızın içinde dönüp dolaşan sözcükler ve düşünceler sizinle birlikte. Siz bambaşka bir âlemde olmadığınız sürece yazma eylemini gerçekleştirebilirsiniz. Tabii yazma aşamasına geçmeden önce hayal âleminde de bir tur atmak olmazsa olmaz şartlarımız arasındandır. Bu nedenle önce uzaklardaki hayal dünyasında kısa bir gezintiye çıkıp sonrasında da ortama hiç bakmadan tıkır tıkır yazılar yazabiliriz…

Benim çoğunlukla nerede yazılar yazdığımı soracak olursanız huzur dolu, mis kokulu evimde yazarım. Yapacak acil bir işim, dersim, kursum, ödevim veya sınavım olmadığında hemen kendimi bilgisayarımın başında buluveririm. Kimi zaman beyazlı pembeli çalışma odamda, kimi zaman rengârenk kitaplarla süslü okuma köşemde, kimi zamanda yumuşacık ve üzeri irili ufaklı yastıklarla dolu yatağıma gömülü vaziyette yazarım. Yanımda bitki çayı, sade kahve, üstünde dumanı tüten sıcacık bir süt, soda veya limonlu su varsa ortam tadından yenmez olur. Bir anda “geleceğin ünlü yazarı” moduna girer ve hayal dünyamı bilgisayarın bembeyaz sayfalarına boşaltmaya başlarım. Kimi zaman harfler bir sağanak yağmur veya bir tipiye dönüşür kimi zaman da dalgın düşüncelerimin etkisi altında kaldığımdan harfler parçalı bulutlu bir havada süzülüverir. Bu uçup gittiğim dünyadan yaşadığımız dünyaya da genelde annemin sevgi dolu öpücüğü beni geri getirir. Yoksa ben bir o okyanuslara daldım mı bir daha dalgaların oyunundan ayrılamam.

Suzan R. HOFSTEDE

1 Nisan 2022